
Zaman gəldi, tapdıq bir-birimizi. Onun zərrəsi kimi toplandıq bir yerə.
Sonra aramızdan qopub getdilər, biri şəhid kimi getdi, birini dərd, birini həsrət apardı yanımızdan.
Qalanlar narahat, narazı, gedənlər isə yerlərindən məmnun.
Biz bu məkan içində qərib, anlaşılmaz olaraq yaşayırıq. Sıramızı gözləyə-gözləyə... Biz bir dərdin, bir əzabın dostları...
Dünya duracaq yer deyil, doğru. Səfər bileti əlimizdə deyil, deyə, gözləyirik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder